Soms begint het gewoon een beetje te kriebelen. Dan wil ik weer verder met mijn auto en dan staan er jonge jongens in de garage die de auto nog lager willen hebben, of andere aanpassingen willen doen, zonder dat zij weten wat zij nou eigenlijk aan het doen zijn. Vorige week was dat goed te zien. Een stel jongens had besloten om de auto niet te verlagen, maar te verhogen met tien centimeter. Natuurlijk moeten ze doen wat ze niet laten kunnen, maar ik heb er toch even iets van gezegd. Het maakte ze allemaal niets uit, ze deden wat ze wilden, maar binnen drie dagen waren ze terug om de auto weer te verlagen. De extra tien centimeter zorgde ervoor dat de auto onbestuurbaar werd. De bochten konden ze met maximaal 40 kilometer per uur nemen. Waarom? Omdat de veren de wegligging en stabiliteit van de auto bepalen. Dat is direct waarom mensen de auto willen verlagen.

Dichter bij de weg

Wanneer een auto dichter bij de weg ligt door bijvoorbeeld aangepaste KW Suspension, dan is het comfort niet altijd direct beter, maar de wegligging wel. De besturing van de auto is meer direct, de auto wordt meer naar de straat getrokken en daardoor zal deze altijd op vier wielen blijven. De verkeersdrempels worden een hel, maar wanneer je op de snelweg rijdt, en je hebt goede spoilers erop zitten, dan is de kans groot dat het effect alleen maar positief is. Zodra je de auto gaat verhogen, zorg je er in feite alleen maar voor dat de snelweg een ‘no go’ zone zal worden, omdat de stabiliteit van de auto ver te zoeken is. En ik zou echt niet weten waarom je zoiets zou willen.

Ondertussen ben ik meer dan een jaar aan het werk geweest met mijn Opel Corsa uit ’86. Het was een werkelijk wrak. Motorisch was niets in orde en ook het interieur was er niet zo heel best aan toe, maar ik heb er dan ook minder dan 100 euro voor betaald. Sindsdien heb ik er meer dan 1000 euro ingestopt (het precieze bedrag is niet interessant en eerlijk gezegd weet ik het ook niet) om de motor op te knappen, de stoelen te vervangen, het dashboard volledig aan te passen en de bekleding aan de binnenzijde aan te passen naar een meer stijlvolle auto.

Na een tijdje liep de auto weer. De motor draaide prima, prestaties waren goed, maar het was geen auto waar je de straat mee op zou willen. Ze zeggen wel eens dat car tuning niet om het uiterlijk gaat, maar in dit geval was er veel bodystyling nodig. Je kunt dan onderdelen zelf gaan maken of aan gaan kopen, maar ik besloot van beiden iets te doen. Na twee maanden hard werken was het hele uiterlijk opgeknapt, inclusief spoilers en alle manieren om de auto naar de grond te drukken, want het vermogen was flink gestegen, maar het gewicht van de auto bleef rond de 1000 kilo steken. Gevaarlijk dus, maar een paar aanpassingen maakten het al snel mogelijk om gewoon de 175 kilometer per uur te halen zonder problemen. Sindsdien heb ik veel geïnteresseerden in de auto gevonden. Met leuke bedragen. Het idee was dan ook dat ik de auto op zou knappen en zou verkopen, maar ik ben er niet meer helemaal zeker van op dit moment… Het is zoveel werk geweest en ik ben me aan de auto gaan hechten. Maar dat herkennen jullie vast wel!